Υπάρχει μόνο ένας Θεός.

Αν έφτασες μέχρι αυτήν την ερώτηση, σημαίνει ότι πιστεύεις ότι υπάρχει κάτι ανώτερο από εμάς τους ανθρώπους και ότι αυτό είναι μια προσωπική δύναμη που μπορούμε να γνωρίσουμε. Επομένως μένει να αναρωτηθούμε αν αυτή η δύναμη είναι μία ή πολλές μαζί, μια μοναδική πηγή ή πολλαπλές ροές που συνεισφέρουν στο σύνολο.

“Μη φοβάστε, μην τρομάζετε! Δε σας το ανάγγειλα πολύ καιρό πιο πριν και δε σας το φανέρωσα; Είστε οι μάρτυρές μου, υπάρχει άλλος Θεός εκτός από μένα; Όχι! Άλλος Βράχος δεν υπάρχει. Κανέναν δε γνωρίζω εγώ.” – Ησαίας 44:8

“Εσείς, Ισραηλίτες, είστε οι μάρτυρές μου, οι δούλοι μου που εγώ σας διάλεξα, ‘ώστε να με γνωρίσετε και να πιστέψετε σ΄εμένα, να καταλάβετε πως μόνο εγώ είμαι Θεός. Πριν από μένα άλλος θεός κανείς δεν ήταν, ούτε από μένα ύστερα θα υπάρξει άλλος.” – Ησαίας 43:10

Λογικά τα πάντα πρέπει να έχουν μια κεφαλή, μια αφετηρία, κάποιον που να παίρνει αποφάσεις και να αναλαμβάνει ευθύνες. Για παράδειγμα, στη συγγραφή ενός βιβλίου κειμένων ή ιστορίας, συμμετέχουν διάφορα άτομα τα οποία γράφουν διαφορετικά κεφάλαια από τη συνολική δουλειά. Χωρίς την επίβλεψη ενός εκδότη ο οποίος να σιγουρεύεται ότι όλα συνδυάζονται σωστά και να ενδιαφέρεται για τις διαφορές, το τελικό αποτέλεσμα δεν θα ήταν ικανοποιητικό.

Όλες σχεδόν οι χώρες έχουν ένα αρχηγό, πρόεδρο, πρωθυπουργό, δικτάτορα ή κάποιο άλλο άτομο που βρίσκεται στην κορυφή της διοικητικής πυραμίδας. Αυτοί παίρνουν αποφάσεις και την ευθύνη για τα αποτελέσματα. Πέρα από τις χώρες και οι νομοί, οι πόλεις και τα χωριά, όλα έχουν διοικητές, δημάρχους ή κοινοτάρχες. Συμβούλια, οργανώσεις, εταιρείες, όλα έχουν προέδρους, διευθυντές και αφεντικά.

Σύμφωνα με την κοινωνία και οι θρησκείες πιστεύουν ότι κάποιο ον είναι επικεφαλής ενός συγκεκριμένου μέρους της γης και ότι ένα άλλο κατευθύνει ένα άλλο μέρος. Για παράδειγμα, κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι η βροχή προέρχεται από ένα συγκεκριμένο θεό, ενώ ο ήλιος από έναν άλλο. Και οι ίδιοι άνθρωποι που πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλοί θεοί, μπορεί να προσκυνούν στο τέλος μόνο έναν από αυτούς ή να πιστεύουν ότι ένας από τους θεούς είναι πιο μεγάλος από τους άλλους. Για παράδειγμα ο Άχουρα Μάζντα στο Ζωροαστρισμό ή ο Δίας στην Ελληνική Μυθολογία.

“Ακόμα και οι θεοί που δεν είναι δικά του παιδιά τον ονομάζουν πατέρα και όλοι οι θεοί σηκώνονται όρθιοι στην παρουσία του.” – Ιλιάδα

Αυτά τα πολιτικά και κοινωνικά σχήματα αποδεικνύουν την ανάγκη και την πρακτικότητα ενός θεού. Δύο θεοί με ισάξια δύναμη θα προκαλούσαν αναστάτωση και αναρχία. Φτάνει να φανταστούμε έναν φιλελεύθερο και έναν συντηρητικό μαζί στην κυβέρνηση ενός κράτους χωρίς καμία ισορροπία ούτε τη δυνατότητα να διαχωρίσουν τις ευθύνες του καθενός.

Όπως ακριβώς οι άνθρωποι δεν μπορούν να γεννηθούν από δύο πατέρες συγχρόνως, δεν μπορούν ούτε να φτιαχτούν από δύο δημιουργούς. Μόνο ένας Θεός μπορεί να υπάρξει, που είναι ιδρυτής, δημιουργός και πατέρας για οτιδήποτε γνωρίζουμε ότι υπάρχει.

Η θεϊκή αποκάλυψη μας επιβεβαιώνει ξεκάθαρα ότι υπάρχει μόνο ένας πανίσχυρος Θεός αλλά και ότι υπάρχουν άλλα πράγματα που οι άνθρωποι ονομάζουν θεούς ή πράγματα που τα προσκυνούν σαν να ήταν θεοί.

Ένας Θεός ή πολλοί;

Όλα εξαρτώνται από το νόημα που δίνουμε στις λέξεις. Εάν “θεός” σημαίνει απλά ένα ισχυρό ον τότε σίγουρα υπάρχουν περισσότεροι θεοί. Στην Αγία Γραφή ο Σατανάς έχει κάποια σχετική δύναμη και ονομάζεται θεός στη 2η επιστολή προς Κορίνθιους 4:4. Εάν λέγοντας θεός εννοούμε ένα πνευματικό ον, τότε και πάλι σύμφωνα με την Αγία Γραφή οι άγγελοι θα ήταν θεοί. Η Αγία Γραφή επίσης σε πολλές περιπτώσεις αναφέρεται σε δικαστές ιδιωτικού δικαίου ονομάζοντάς τους θεούς (Έξοδος, 22:28, Ψαλμοί 82:1, Ψαλμοί 138:1). Ο Ιησούς αναφέρθηκε σ’αυτά τα εδάφια για να αμυνθεί από τις κατηγορίες εναντίον του ότι αυτο-ονομάζεται Θεός (Κατά Ιωάννην 10:34-36).  Μόνο και μόνο επειδή οι άνθρωποι αναφέρονται σε κάτι ως θεό δε σημαίνει ότι πρόκειται πράγματι για τον Θεό.

Γι’αυτό το λόγο όταν αναφερόμαστε στο Θεό δεν εννοούμε μόνο μια πανίσχυρη οντότητα, ένα πνευματικό ον ή ένα δικαστή, αλλά εννοούμε αυτόν που δημιούργησε όλα αυτά τα πράγματα .

“Σχετικά, λοιπόν, με το ζήτημα αν πρέπει να τρώμε ειδωλόθυτα, ξέρουμε ότι τα είδωλα δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα μέσα στον κόσμο, κι ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός παρά μόνο ένας. Γιατί κι αν πράγματι υπάρχουν δυνάμεις, είτε στον ουρανό είτε πάνω στη γη, που ονομάζονται από άλλους θεοί – και πραγματικά οι θεοί αυτοί είναι πολλοί και οι κύριοι είναι πολλοί – για μας δεν υπάρχει όμως παρά ένας Θεός…” – Προς Κορινθίους Α’ 8:4-6

Συμφωνείς με το λογικό συμπέρασμα και τη θεολογική αλήθεια ότι μπορεί να υπάρξει μόνο ένας παντοδύναμος Θεός;